გარბის დრო – წუთები, საათები, დღეები, თვეები და წლები, იმ სინანულის შეგრძნებით, რომ ის არასოდეს დაბრუნდება.
ჩართულები ვართ ყოველდღიურობის ფორიაქში, დარდში და წუხილში პრობლემებზე და არასდროს გვრჩება საკუთარი თავისთვის დრო. მხოლოდ და მხოლოდ გარეგნულ სილამაზეს გამოკიდებულები (დღეს ყველაფერი ამაზე პროპაგანდირებს, როცა ვფიქრობთ რა ჩავიცვათ, როგორ გამოვიყურებით საკუთარი თავის, მეგობრების თუ საზოგადოების წინაშე), სულ უფრო მცირე დროს ვუთმობთ საკუთარ თავთან დიალოგს. ნაკლებად ან საერთოდ არც ვუსვამთ საკუათარ თავს კითხვებს – ვინ ვართ, რატომ ვართ და რისთვის ვართ? მითუმეტეს არ ველოდებით პასუხს.
Continue reading “დრო საკუთარი რენესანსისთვის” →
Like this:
Like იტვირთება. . .