მაშინ, მაშინებდა განშორებაზე ფიქრი. დიახ, დღეს ვაძლევ თავს უფლებას დავწერო განშორების შიშზე. მოვყვე, როგორ მიჭირდა გაშვება, როგორ მტკიოდა როდესაც ვკარგავდი სიტუაციაზე კონტროლს და როგორ ვიბრძოდი ძველის შესანარჩუნებლად, როცა წინ მედო გაურკვევლობაა.
„გაურკვეველ გაურკვევობებს“ შეუძლია ჩაგვაგდოს პანიკურ მდგომარეობაში.
“რა ვქნა ჩემს ცხოვრებაში არასდროს, არავინ, რომ არ გამოჩნდეს?“
„იყოს ის რაც არის, ავიტან, ხალხი ამას კი არა, რა ითმენს..“
„რამე ხომ მაინც გამოვა?“
„ამ სიტუაციას მაინც მოვშორდები, ამაზე უარესი რა უნდა იყოს?“
– მსგავსი ფიქრებით, შიშებით, შაბლონებით ვიწყებთ ბრძოლას, ჩვენი წილი ილუზორული ბედნიერებისთვის ამ ქვეყნიერებაზე…
Continue reading “უნდა წავიდე, რათა დავრჩე…”
Advertisements
მინდა პოსტი მივუძღვნა ადამიანს, რომელიც სათანადოდ ვერ აფასებს საკუთარ შესაძლებლობებს. მასში არსებულ უმძლავრეს შინაგან ძალას, რომელიც რაღაც მიზეზებით მიძინებია. გრძნობს შეუძლია, მაგრამ არ იცის რა და როგორ დაიწყოს.
ფიზიკოსები თითქმის ერთი საუკუნეა ამტკიცებენ, რომ მატერიალური სამყარო სხვა არაფერია, თუ არა ენერგიების ვიბრაციათა ოკეანე. სიმყარე ილუზიაა — და ესაა კვანტური ფიზიკის საფუძველი . ის, რასაც ვხედავთ და სიმართლე გვგონია უბრალო ილუზიაა, თითქმის მაგიური ტრიუკი. 
🧚♀️