„ძალიან ცუდად ვარ, აღარ შემიძლია, თქვენ ხომ კეთილი ხართ, ყოველ დღე შემომეხმიანეთ, მომწერეთ რამე, ძალა მომეცით და ღმერთი გადაგიხდით?“
ვზივარ და ვფიქრობ:
„რა ასაკშია, ამ დროს, მისი შინაგანი ბავშვი, ასეთი შეშინებული, ასეთი აფორიაქებული, ასეთ განიცდებში და ასე სიმშვიდე დაკაგული? თავის არჩევანზე პასუხისმგებლობის აღების უუნარო…. და არა მარტო…. როცა სხვას აბარებს საკუთარ საფიქრებელს, საგრძნობს და გასაკეთებელს?“ ერთ დროს მეც ხომ ასეთი ვიყავი, ამიტომ თანავუგრძნობ, არანაირი რჩევა (რომელსაც არ ვიძლევი), რომ საკუთარ თავში მოიძიოს მიზეზები – არ ჭრის. მხოლოდ ის უნდა, რასაც თავად ითხოვს – გამზადებული რეცეპტი.
რა გავეკეთო?
თანავუგრძნობ, მაგრამ უსუსური ვხდები ❤
არანაირად არ განვიკითხავ, მეც მომიწია მსგავის „გაჭედილი ბავშვური ასაკიდან“ გამოსვლა, ცხოვრებამ გააკეთა ეს… ისიც ამ გზას გადის, ახლა.
ერთ დღესაც, ამიტომ მოვიდა გააცნობიერება :
რჩევები არ მუშაობს, როცა მის მისაღებად არ ხარ მზად!!
რადგან ის სიტყვები, არ გესმის რაც ელოდები და გაწყობს!!
გავიწყდება, ამ ცნობიერების დონემ მიგიყვანა ამ დრამამდე და იგივე ცნობიერების დონიდან, გაცემული და მისაღები რჩვეა ვერ გიშველის! უბრალოდ მომენდე და გააკეთე!!
Continue reading “ზოგჯერ, უნდა ჩავიძიროთ, რომ ამოვყვინთოთ სხვანაირებმა”
ადამიანი ეს ხორცად შემოსილი სულია, რომელიც ამ სხეულში დროებით, გარკვეული გაკვეთილების, გამოცდილების მისაღებად შემოსეს თუ შეიმოსა და ამ სახით უნდა შეძლოს ზრდა.
მადლობა ყველას!
